Moved Permanently

Merhaba Sevgili Çavdır Haberliler, 

Bu Pazar Gününde de sizlerle benim çok beğendiğim bir hikayeciği paylaşmayı ve hikayenin ışığında ufak bir değerlendirme yapmayı uygun buldum. Önce hikaye; 

VİRANE KÖY

Ülkenin birinde sultanın çalışkan ve bir o kadar da tevazu sahibi bir başveziri vardı. Sultan bu vezirine büyük hürmet gösterirdi. Fakat zamanla diğer vezirler bu durumdan rahatsızlık duymaya başladılar. Onun hakkında asılsız dedikodular çıkartıp sultan ile arasını açtılar. Öyle ki sultan gün geldi baş vezirini görevinden azletti.

Fakat devlete büyük hizmetleri olan bu vezirinin ahir ömründe rahat etmesini de istiyordu. Vezirinden şöyle toprağı bereketli dört başı mamur bir belde beğenmesini istedi. “Beğendiğin yeri sana bağışlayacağım.” dedi. Veziri bu teklif karşısında sevindi fakat sultandan virane bir köy talebinde bulundu. “Orada hem oturayım hem de o köy için çalışarak imar edeyim, ahir ömrümde köşeye atılmış, iş görmez biri olmak istemem.” dedi.

Vezirinin bu isteğini kabul eden sultan, ülkenin dört bir yanını aradı fakat vezirin arzu ettiği şekilde virane bir köy, bir belde bulamadı. En sonunda yaptığı büyük hatayı anladı. Başveziri zaten görevini hakkıyla yapmış, gecesini gündüzüne katarak ülkesi ve sultanı için çalışmış, ülkeyi abat etmişti.